Duchowy wymiar stosowania konopi

---

Historia konopi

Większość ludzi zaskoczona jest faktem, że do roku 1930, każda apteka w Ameryce posiadała w swojej ofercie lecznicze nalewki z konopi. 

Przez tysiące lat zdrowotna moc marihuany wykorzystywana była w wielu kulturach na całym świecie. Wielu z nas nie wie również, że wiele starożytnych kultur uznawało moc medycznej marihuany za pomost łączący śmiertelników ze światem duchowego spełnienia.

Energia każdej potężnej rośliny powinna być wykorzystywana w odpowiedni dla niej sposób, taki, który pozwoli czerpać z niej uzdrawiającą moc i zdolności lecznicze. Stosowana w sposób prawidłowy daje z siebie to co najlepsze i przybliża nas do duchowego spełnienia.

Z tego właśnie powodu religie dalekiego wschodu, takie jak Buddyzm Tybetański, Hinduizm, Taoizm, Sufizm korzystały w swoich praktykach religijnych z mocy tej niesamowitej rośliny.

Poniżej znajdziemy krótki przegląd tego, jak w przeszłości traktowano konopie w praktykach duchowych.

Konopie w Indiach

W medycynie ajurwedyjskiej i indyjskiej, marihuana znajdowała swoje zastosowanie przez co najmniej trzy tysiące lat w leczeniu wielu schorzeń, między innymi nudności i osłabienia. Marihuana lecznicza znana była również jako roślina poprawiająca ogólny stan zdrowia i mająca wpływ na długowieczność.

Po dziś dzień kulturyści z Indii stosują konopie jako podstawę swojej diety białkowej. Ziarno konopi i proteina konopna pomagają w zwiększeniu masy mięśniowej, regenerują i dodają potrzebnej im siły.

Duchowy aspekt konopi w Indiach, Nepalu, Sikkim i Tybecie traktowany jest po dziś dzień na tyle poważnie, że na stałe włączony jest do praktyk medytacyjnych jako środek wspomagający koncentrację i pomagający wejść w stan głębokiego wyciszenia umysłu, zwanego Samadhi.

W tradycji Mahajany (kierunek Buddyzmu wyodrębniony w I w.p.n.e) uznaje się, że Budda przez sześć lat korzystał tylko z magicznej mocy konopi, niczego więcej. Tantra Tary uznaje marihuanę leczniczą za zwierzchnika w celu osiągnięcia duchowego spełnienia poprzez praktykowanie medytacji.

W Buddyzmie Tantrycznym konopie odgrywają znaczącą rolę, ułatwiają głęboką medytację i zwiększają świadomość.

Konopie są wspomniane w indyjskim micie stworzenia, gdzie wymienione są jako jeden z pięciu nektarów bogów i uznane za „lek na wszelkie cierpienia”. W Indiach napój z konopi spożywany jest także przez miejscową ludność, mówi się, że jest ulubionym trunkiem Indry, jednego z najważniejszych bogów panteonu wedyjskiego.

Marihuana najściślej związana jest z kultem Śiwa (Shiva). To jedna z najbardziej złożonych istot boskich w hinduizmie. Konopie powszechnie stosowanie są przez joginów i ascetów jako część duchowej praktyki.

Ajurwedyjscy i indyjscy lekarze przepisują konopie, traktując je powszechnie jako lek na wiele dolegliwości zdrowotnych.

Konopie w Chinach

Ze względu na bardzo długą historię, Chińczycy w pewnym momencie nazywali swój kraj „ziemią morwy i konopi”. Marihuana jest w Chinach symbolem wygranej nad złem. Shen Nung, uznany za ojca medycyny chińskiej wielokrotnie w swoich praktykach wspominał, że konopie mają magiczną moc, z której należy korzystać.

Połączenie konopi i żeń-szenia miało dawać możliwość podróży w czasie, aby poznać zdarzenia, które dopiero miały mieć miejsce. Taoiści zalecają dodawanie konopi do kadzideł, zapach miał przyczyniać się do zyskania nieśmiertelności, osiągnięcia mistycznej egzaltacji i dobrego samopoczucia.

Konopie w Japonii

W starożytnej Japonii konopie używane były w praktykach ceremonialnych w celu oczyszczenia a także wygnania złych duchów. Kapłan Shinto używał gohei, krótkiego kija stworzonego z włókien konopnych, aby stworzyć przestrzeń pełną harmonii i czystości. Według Shinto, zło i czystość nie mogą istnieć obok sobie, a dzięki użyciu kija gohei (którym wymachuje się by odpędzić zło) niedobra energia zostaje wypędzona. Także ubrania z konopi pełniły ważną rolę, noszone podczas formalnych i religijnych ceremonii wprowadzały czystość i świętość.

Konopie w starożytnym Iranie

Starożytny Iran był kolebką wielkiego imperium perskiego. Według Eliade „Szamanistyczna ekstaza wywołana dymem z konopi znana była już w starożytnym Iranie”. W Zend-Avesta (sekretnej księdze Persów), konopie zajmują pierwsze miejsce na liście 10 tysięcy roślin leczniczych.

W jednej z niewielu zachowanych ksiąg Zend-Avesta, zwanych Venidad „Prawo Przeciwko Demonom” jest mowa o marihuanie, jako o „dobrym narkotyku”, wspomniana jest także przypowieść o dwóch śmiertelnikach, którzy na koniec wędrówki swojej duszy do nieba napili się filiżanki herbaty z konopi i dzięki niej poznali wszelkie tajemnice stworzenia.

Konopie w starożytnej Europie

Według Nikolaasa J. van der Merwe z Departamentu Archeologii Uniwersytetu w Kapsztadzie w RPA, chłopi zamieszkujący w starożytności tereny Europy korzystali z konopi przy wielu schorzeniach. Marihuana traktowana była jako lek na wiele dolegliwości, materiał rytualny, a także była żuta, jak głosi tradycja oralna.

Słynny grecki filozof Herodot pisał o wykorzystywaniu konopi przez Scytów, których praktyki obserwował i skrupulatnie opisywał. Według niego konopie były integralną częścią kultu zmarłych, który w kulturze Scytów objawiał się wznoszeniem hołdu ku pamięci zmarłych przywódców.

Konopie znalezione zostały w grobowcach scytyjskich datowanych między 500 a 300 rokiem p.n.e. Wraz z konopiami, odnaleziono miniaturowy statyw, na którym święta roślina została spalona.

Konopie w Afryce

W południowej części Afryki Środkowej konopie uznawane są za święte i związane z wieloma religijnymi i społecznymi zwyczajami. Marihuana uznawana jest przez niektóre sekty za magiczną roślinę dającą uniwersalną ochronę przed wszystkimi demonami, jest także symbolem pokoju i przyjaźni. Niektóre z plemion uważają, że picie herbaty z konopi to obowiązek.

Członkowie Ruchu Rastafari (Rastafarianie) uznają palenie marihuany za element oddawania czci Bogu, studiowania Biblii i oddawania się medytacji. Rastafarianie traktują konopie jako sakramentalną roślinę, „Drzewo Życia” wymienione w Biblii.

Według filozofii Ruchu Rastafari, konopie są kluczem do zrozumienia siebie, wszechświata i Boga.

Konopie w Islamie

Interesujący jest fakt, że stosowanie konopi nie zostało zakazane przez Mahometa, podczas gdy spożycie alkoholu już tak. Pomimo iż Mahomet nie odnosił się do marihuany sceptycznie, grupy ortodoksyjnych muzułmanów rozważają zakaz uprawy i spożycia konopi.

Wśród wielu grup islamskich, konopie uznawane są za świętą roślinę, a średniowieczni arabscy lekarze stosowali konopie w medycynie. W Sufizmie haszysz uznawany był za środek stymulujący świadomość mistyczną i przybliżający do Boga. Utrzymywano, że daje wgląd w swoje wnętrze, zmniejsza lęk i wyostrza zmysł muzyczny.

Według jednej z arabskich legend Haydar, suficki filozof i założyciel zakonu natknął się na rośliny konopi podczas wędrówki po górach. Zazwyczaj podchodzący z dystansem i rezerwą do świata Haydar, po powrocie  z wędrówki podczas której spożył z ciekawości kilka liści konopi, wprawił w osłupienie swoich uczniów przebywających w klasztorze. Wszyscy z zaskoczeniem spoglądali na mistrza, który był pełen energii, i sami postanowili pójść w góry, aby spróbować tej magicznej rośliny. W ten sposób Sufici poznali tajemniczą moc konopi.

Źródło: http://www.sparcsf.org/learning-center/spiritual-use-canabis